วันศุกร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

ประเพณีลอยกระทง

          


          ลอยกระทง (Loi Krathong Day) เป็นประเพณีของไทยที่ปฏิบัติสืบต่อกันมาแต่โบราณ งานลอยกระทงเริ่มทำตั้งแต่ กลางเดือน 11 ถึงกลางเดือน 12 ซึ่งเป็นฤดูน้ำหลาก น้ำจะเต็มสองฝั่งแม่น้ำ ที่นิยมมากคือ ช่วงวันเพ็ญเดือน 12 เพราะพระจันทร์เต็มดวง ทำให้แม่น้ำใสสะอาด แสงจันทร์ส่องเวลากลางคืน เป็นบรรยากาศที่สวยงาม เหมาะแก่การลอยกระทง

          เดิมพิธีลอยกระทงเรียกว่า พระราชพิธีจองเปรียงชักโคมลอยโคม ซึ่งเป็นพิธีของพราหมณ์ เพื่อบูชาพระเป็นเจ้าทั้งสาม คือ พระอิศวร พระนารายณ์ และพระพรหม ครั้นคนไทยรับนับถือพระพุทธศาสนา ก็ทำพิธียกโคมเพื่อบูชาพระบรมสารีริกธาตุ พระจุฬามณี ณ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ลอยโคมบูชาพระพุทธบาท ณ หาดทรายแม่น้ำนัมมทานที ประเทศอินเดีย

          การลอยกระทง ตามสายน้ำนี้ นางนพมาศ สนมเอกของพระร่วงเจ้ากรุงสุโขทัย คิดทำกระทงรูปดอกบัว และรูปต่างๆถวาย พระร่วงทรงให้ลอยกระทงตามสายน้ำไหล ในหนังสือ ตำรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์ พระร่วงตรัสว่า "แต่นี่สืบไปเบื้องหน้า โดยลำดับกษัตริย์ในสยามประเทศ ถึงกาลกำหนดนักขัตฤกษ์วันเพ็ญเดือน 12 ให้ทำโคมลอย เป็นรูปดอกบัวอุทิศสักการบูชาพระพุทธบาทนัมฆทานที ตราบเท่ากัลปาวสาน"


ครั้นถึงสมัยรัตนโกสินทร์ มีการทำกระทงขนาดใหญ่และสวยงาม ดังพระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ ของเจ้าพระยาทิพาราชวงศ์ กล่าวไว้ว่า

          "ครั้นมาถึงเดือน 12 ขึ้น 14 ค่ำ 15 ค่ำ แรมค่ำหนึ่งพิธีจองเปรียงนั้น เดิมได้โปรดให้ขอแรง พระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายหน้า ฝ่ายใน และข้าราชการที่มีกำลังพาหนะมาทำกระทงใหญ่ ผู้ถูกเกณฑ์ต่อเป็นถังบ้าง ทำเป็นแพหยวกบ้าง กว้าง 8 ศอกบ้าง 9 ศอกบ้าง กระทงสูงตลอดยอด 10 ศอก 11 ศอก ทำประกวดประขันกันต่างๆ ทำอย่างเขาพระสุเมรุทวีปทั้ง 4 บ้าง และทำเป็นกระจาดชั้นๆบ้าง วิจิตรไปด้วยเครื่องสด คนทำก็นับร้อย คิดในการลงทุนทำกระทงทั้งค่าเลี้ยงคนและพระช่าง เบ็ดเสร็จก็ถึง 20 ชั่งบ้าง ย่อมกว่า 20 ชั่งบ้าง"

          ปัจจุบันประเพณีลอยกระทง มีการจัดงานกันแทบทุกจังหวัด ถือเป็นงานประจำปีที่สำคัญ โดยเฉพาะ ที่จังหวัดเชียงใหม่ มีการจัดขบวนแห่กระทงใหญ่ กระทงเล็ก มีการประกวดกระทง และประกวดธิดางามประจำกระทงด้วย

          ส่วนการลอยโคม ชาวบ้านทางภาคเหนือและภาคอีสานยังนิยมทำกัน ชาวบ้านจะนำกระดาษ มาทำเป็นโคมขนาดใหญ่สีต่างๆ ถ้าลอยตอนกลางวัน จะทำให้โคมลอยโดยใช้ควันไฟ ถ้าเป็นเวลากลางคืน ก็จะใช้คบจุด ที่ปากโคม ให้ควันพุ่งเข้าในโคม ทำให้ลอยไปตามกระแสลมหนาว เวลากลางคืนแลเห็นแสงไฟโคม บนท้องฟ้า พร้อมกับแสงจันทร์และดวงดาวสวยงามมากทีเดียว




เรื่องน่ารู้ใน วันลอยกระทง

คติที่มาเกี่ยวกับวันลอยกระทง 
คติที่มาเกี่ยวกับวันลอยกระทงมีอยู่หลายตำนาน ดังนี้ 
          1. การลอยกระทง เพื่อขอขมาแก่พระแม่คงคา
          2. การลอยกระทง เพื่อบูชาพระผู้เป็นเจ้าตามคติพราหมณ์ คือบูชาพระนารายณ์ซึ่งบรรทมสินธุ์อยู่ในมหาสมุทร
          3. การลอยกระทง เพื่อต้อนรับพระพุทธเจ้า ในวันเสด็จกลับจากเทวโลก เมื่อครั้งเสด็จไปจำพรรษาอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อทรงเทศนาอภิธรรมโปรดพระพุทธมารดา
          4. การลอยกระทง เพื่อบูชาพระพุทธบาท ของพระพุทธเจ้า ที่หาดทรายริมแม่น้ำนัมมทานที เมื่อคราวเสด็จไปแสดงธรรมโปรดในนาคพิภพ
          5. การลอยกระทง เพื่อบูชาพระจุฬามณีบนสวรรค์ ซึ่งเป็นที่บรรจุพระเกศาของพระพุทธเจ้า
          6. การลอยกระทง เพื่อบูชาท้าวพกาพรหม บนสวรรค์ชั้นพรหมโลก
          7. การลอยกระทง เพื่อบูชาพระอุปคุตตะเถระ ซึ่งบำเพ็ญเพียรบริกรรมคาถาอยู่ในท้องทะเลลึกหรือสะดือทะเล ประวัติการลอยกระทงในเมืองไทย 
          การลอยกระทงในเมืองไทย มีมาตั้งแต่ครั้งสุโขทัย เรียกว่า การลอยพระประทีปหรือลอยโคม เป็นงานนักขัตฤกษ์รื่นเริงของประชาชนทั่วไป ต่อมานางนพมาศหรือท้าวศรีจุฬาลักษณ์สนมเอกของพระร่วง ได้คิดประดิษฐ์ดัดแปลงเป็นรูปกระทงดอกบัวแทนการลอยโคม การลอยกระทงหรือลอยโคมในสมัยนางนพมาศ กระทำเพื่อเป็นการสักการะรอยพระพุทธบาทที่แม่น้ำนัมมทานที ซึ่งเป็นแม่น้ำสายหนึ่งอยู่ในแคว้นทักขิณาบถของประเทศอินเดีย ปัจจุบันเรียกว่า แม่น้ำเนรพุททา
การลอยกระทงในปัจจุบัน 
          การลอยกระทงในปัจจุบัน ยังคงรักษารูปแบบเดิมเอาไว้ได้ตามสมควร เมื่อถึงวันเพ็ญพระจันทร์เต็มดวงในเดือน 12 ชาวบ้านจะจัดเตรียมทำกระทงจากวัสดุที่หาง่ายตามธรรมชาติ เช่น หยวกกล้วยและดอกบัว นำมาประดิษฐ์เป็นกระทงสวยงาม ปักธูปเทียนและดอกไม้เครื่องสักการบูชา ก่อนทำการลอยในแม่น้ำก็จะอธิษฐานในสิ่งที่มุ่งหวัง พร้อมขอขมาต่อพระแม่คงคา
ตามคุ้มวัดหรือสถานที่จัดงานหลายแห่ง มีการประกวดกระทง ประกวดนางนพมาศ และมีมหรสพสมโภชในตอนกลางคืน นอกจากนั้นยังมีการจุดดอกไม้ไฟ พลุ ตะไล ซึ่งในการเล่นต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ วัสดุที่นำมาใช้กระทง ควรเป็นของที่สามารถย่อยสลายได้ง่ายตามธรรมชาติ 

เหตุผลของการลอยกระทง 
สรุปเหตุผลของการลอยกระทงในประเทศไทยดังนี้ 
          1. เพื่อขอขมาแม่คงคา เพราะได้อาศัยนำท่านกินและใช้ และอีกประการหนึ่งมนุษย์มักจะทิ้งและถ่ายสิ่งปฏิกูลลงไปในนำด้วย 
          2. เพื่อสักการะรอยพระพุทธบาทนัมมทานที ซึ่งประพุทธเจ้าทรงประทับรอยพระบาทประดิาฐานไว้บนหาดทรายที่แม่น้ำนัมมทานที ในประเทศอินเดีย 
          3. เพื่อลอยทุกข์โศกโรคภัย และสิ่งไม่ดี คล้ายกับพิธีลอยบาปของพราหมณ์ 
          4. เพื่อบูชาพระอุปคุต ชาวไทยภาคเหนือให้ความเคารพแกพระอุปคุตอย่างสูง ซึ่งตามตำนานเล่าว่าเป็นพระมหาเถระรูปหนึ่งที่มีอิทธิฤทธิ์มากสามารถปราบพญามารได้ การลอยกระทงไม่มีพิธีรีตอง เพียงแต่ขอให้มีกระทงจะทำด้วยอะไรก็ได้ เช่น ใบตอง การกล้วย กาบพลับพลึง เปลือกมะพร้าว กระดาษ จุดธูปเทียนปักที่กระทงแล้วอธิษฐานตามที่ตนปรารถนา เสร็จแล้วจึงลอยไปที่แม่นำลำคลอง

     การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) จัดเทศกาล "สีสันแห่งสายน้ำ มหกรรมลอยกระทง" เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวทางน้ำตลอดทั้งเดือนพฤศจิกายน นอกจากจะมีกิจกรรมเด่น ในหลายพื้นที่ เช่น งานลอยกระทงกรุงเทพมหานคร, ประเพณีลอยกระทงเผาเทียนเล่นไฟ จังหวัดสุโขทัย, ประเพณียี่เป็ง จังหวัดเชียงใหม่, ประเพณีลอยกระทงสายไหลประทีปพันดวงฯ จังหวัดตาก และประเพณี ลอยกระทงตามประทีป จังหวัดพระนครศรีอยุธยา นอกจากนี้แล้วยังเป็นการส่งเสริมประชาสัมพันธ์งานประเพณีลอยกระทงให้เป็นสินค้าทางการท่องเที่ยวในระดับนานาชาติ (World Events) เพื่อสร้างแรงจูงใจในการเดินทางของนักท่องเที่ยวตลอดเดือนต่อไป

วัตถุประสงค์ 

๑. เพื่อเผยแพร่ประชาสัมพันธ์และส่งเสริมให้เกิดการมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์และฟื้นฟู ประเพณี อันดีงามของไทย(โดยเฉพาะประเพณีลอยกระทงของแต่ละท้องถิ่น) ไว้สืบทอดต่อไป
๒. เพื่อส่งเสริมให้งานประเพณีลอยกระทง เป็นสินค้าทางการท่องเที่ยว โดยสามารถนำเสนอในรายการนำเที่ยวเป็นประจำทุกปี ในอนาคตอย่างยั่งยืน
๓. เพื่อเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยวและรายได้ พร้อมทั้งขยายวันพักของนักท่องเที่ยวทั้งในและต่างประเทศ
๔. เพื่อกระตุ้นให้เกิดกระแสการเดินทางท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทย และชาวต่างประเทศในช่วงเทศกาลประเพณีลอยกระทง และการท่องเที่ยวทางน้ำตลอดเดือนพฤศจิกายน







วันพฤหัสบดีที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

Chapter 2 : คำถามท้าบยบทที่ 2

e-commerce กับ e-business เหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร?

          e-business มีขอบเขตที่กว้างกว่า โดยหมายถึง การทำกิจกรรมในทุก ๆ ขั้นตอนของกระบวนการธุรกิจผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการซื้อขาย การติดต่อประสานงาน รวมถึงงานธุรการต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นภายในสำนักงานด้วย ในขณะที่ e-commerce หรือพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์จะเน้นเฉพาะการซื้อขายสินค้าหรือบริการผ่านเครือข่ายอินเทอร์เน็ตเท่านั้น จึงกล่าวโดยสรุปได้ว่า e-commerce เป็นเพียงส่วนหนึ่งของ e-business เท่านั้น


Business-to-business (B2B) คือ

          ใช้ในการทำธุรกิจระหว่าง ธุรกิจ สู่ธุรกิจ หรือ บริษัท กับ บริษัท องค์กร กับ องค์กร ทั้ง ต้นน้ำ ปลายน้ำ หรือกับลูกค้าที่เป็นธุรกิจ เช่น ส่งออก วางระบบ บริการ Software การเชื่อมโยง Connectivity หรือ Net Work ทั้ง data & voice เช่น Cisco,E procurement, Thai Horizon, Winstore

Business-to-Business (B2B) คือ

          คือการ ค้าจากธุรกิจสู่ผู้บริโภค เช่น การเปิด Virtual Mall หรือ การค้า บนอินเทอร์เน็ต ที่เรียกว่า E Commerce เช่น Amazon.com,Priceline.com,Naspter,Etoy,EOtoday, Magazine Online


Business-to-Business-to-Customer (B2B2C)

          เป็นรูปแบบของการพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ที่นำB2B (ธุรกิจกับธุรกิจ) และ B2C (ธุรกิจเพื่อผู้บริโภค) นี้เป็นรุ่นที่มีความซับซ้อนมากขึ้นของสิ่งที่อาจจะง่ายซ้อนของทั้งสองธุรกิจ ด้วยแพลตฟอร์มเดียวกันออนไลน์และแพลตฟอร์มการกระจายเดียวกันเกี่ยวกับการสร้างห่วงโซ่คุณค่าที่สมบูรณ์จากสินค้าหรือบริการที่ผลิตจนกว่าจะถึงผู้บริโภคขั้นสุดท้าย

Customer-to-Customer (C2C)

           การทำธุรกิจที่เน้น ให้ ลูกค้าสร้างกลุ่มกันเองขึ้นมา เป็นชุมชน เข้า Chat หรือ พูดคุยให้ความเห็นกัน เช่น pantip.com ,ebay เวปสำหรับเสนอการประมูลขายของ,ICQ,Hotmail

Customer-to-Business (C2B)

          การติตต่อจากลูกค้าเข้ามาหาธุรกิจ เช่นการขอบริการ การหาข้อมูล พวก search engine ทั้งหลาย ISP, ASP ที่ลูกค้ามักมีความต้องการติดต่อเข้ามาหาธุรกิจ Yahoo.com , Microsoft.com มา download Software , Egoverment มาขอข้อมูลรัฐและ การร้องขอบริการจากภาครัฐ,Bankasia4u.com ธนาคาร ออน์ไลน์ ที่ลูกค้าเข้ามาร้องขอทำธุรกรรมการเงิน
ใน 4 ต้นแบบพบว่าต้นแบบแรกมีมูลค่าเป็น 10 เท่าตัวของต้นแบบอื่นๆ แต่ไม่ได้หมายความว่าต้นแบบอื่นจะไม่ประสพผลสำเร็จ ปัญหาคือธุรกิจ บางครั้งต้องผสมผสานการทำงานทั้ง 4แบบ และมีความเกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงกับธุรกิจอื่นๆ รวมถึง การผสมผสานระหว่าง หน้าร้านกับ ออน์ไลน์


Mobile Commerce คือ

          M-commerce (Mobile Commerce) เป็นการซื้อและขายสินค้าและบริการฝ่ายอุปกรณ์ไร้สาย เช่น โทรศัพท์เซลลูลาร์ ซึ่งถือว่าเป็นรุ่นต่อมาของ E-commerce โดย M-commerce สามารถให้ผู้ใช้ติดต่อกับอินเตอร์เน็ตแบบไม่ต้องมีการเชื่อมต่ออุปกรณ์ เทคโนโลยีที่อยู่เบื้องหลักของ M-commerce นั้นอยู่บนพื้นฐานของ Wireless Application Protocol (WAP) ซึ่งกำลังมีการใช้กันอย่างกว้างขวางในยุโรป โดยอุปกรณ์เหล่านี้จะติดตั้ง Browser แบบ Web-ready micro-browser การพัฒนา Web-enabled smart phones มีการใช้เทคโนโลยี Blue tooth เป็นระบบ smart phone ที่สามารถใช้ Fax, e-mail และโทรศัพท์ ในระบบเดียว เพื่อทำให้ M-commerce ได้รับการยอมรับตามการขยายตัวของโทรศัพท์เคลื่อนที่

วันพฤหัสบดีที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

Chapter 2 : E-business infrastructure

E-business infrastructure

Internet technology

          การกำหนดคำนิยาม(Definition)

  • การกำหนดคำนิยามของคำว่า technology infrastructure นั้น ต้องคำนึงถึง โครงสร้างพื้นฐานของเทคโนโลยีที่มีผลต่อคุณภาพการบริการแก่ผู้ใช้งานของระบบทั้งในแง่ของ ความเร็ว(Speed) และ การตอบสนองต่อการร้องขอระบบ (responsiveness)
  • การให้บริการ e - business ให้ผ่านมาตรฐานของโครงสร้างพื้นฐานเทคโนโลยีนั้นต้องกำหนดความสามารถขององค์กรในการแข่งขันทางธุรกิจผ่านการความแตกต่างให้กับตัวเองในตลาด

          ความหมาย E-business infrastructure

          หมายถึงการรวมกันของฮาร์ดแวร์เช่น Server, Client PC ในองค์กรรวมถึงการใช้เครือข่ายในการเชื่อมโยงฮาร์ดแวร์เหล่านี้และการใช้งานซอฟต์แวร์ที่ใช้ในการส่งมอบบริการให้กับผู้ใช้งานที่อยู่ในบริษัทและยังรวมถึงคู่ค้าและลูกค้าของตน ซึ่งคำว่า Infrastructure ยังรวมไปถึงสถาปัตยกรรมทางด้าน Hardware , Software และ เครือข่าย ที่มีอยู่ในบริษัทด้วย และท้ายที่สุด ยังรวมไปถึง กระบวนการในการนำเข้าข้อมูลและเอกสารเข้าสู่ระบบ E-business ด้วย

          Internet technology

          Internet ช่วยให้การสื่อสารระหว่างคอมพิวเตอร์หลายล้านเครื่องที่เชื่อมต่อทั่ว โลก แต่ในการถ่ายโอนข้อมูลนั้นไร้รอยต่อของวิธีการเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น การร้องขอข้อมูลจะถูกส่งจากคอมพิวเตอร์ไคลเอนต์และอปุ กรณ์มือถือที่มีผู้ใช้ร้องขอการบริการให้กับเครื่องคอมพิวเตอร์เซิร์ฟเวอร์ที่เก็บข้อมูลโปรแกรมประยุกต์ทางธุรกิจและโฮสต์ที่ส่งมอบการบริการในการตอบสนองต่อการร้องขอ ดังนั้นอินเทอร์เน็ตจึงเป็นระบบเขนาดใหญ่ในรูปแบบ Client/Server

          Intranet applications

          อินทราเน็ตถูกใช้อย่างกว้างขวางเพื่อรองรับการขายในด้านธุรกิจ e - commerce โดยเน้นทำงานจากฝ่ายการตลาดเป็นหลัก ซึ่งจะช่วยสนับสนุนกิจกรรมหลักของsupply-chain management

          Extranet applications

  • เอ็กซ์ทราเน็ตเป็นเครือข่ายคอมพิวเตอร์ที่ช่วยให้การเข้าถึงข้อมูลโดยควบคุมจากภายนอกองค์กร สำหรับธุรกิจที่เฉพาะเจาะจง
  • การประยุกต์ใช้เอ็กซ์ทราเน็ตโปรแกรมนั้น ข้อมูลซอฟต์แวร์จะจำกัด การเข้าถึงของ บริษัท โดยแสดงข้อมูลภายในให้กับผู้ใช้ภายนอกเช่น ลูกค้าและซัพพลายเออ สามารถจำกัดการเข้าถึงข้อมูล และมักจะมีความสามารถในการสั่ง ซื้อสินค้าและบริการตรวจสอบสถานะการสั่งซื้อบริการลูกค้าร้องขอได้มากขึ้น
  • เช่น www.ifrazone.com เหมาะกับธุรกิจแบบ B2B

          Firewalls

          Firewalls are necessary when creating an intranet or extranet to ensure that outside access to confidential information does not occur. Firewalls are usually created as software mounted on a separate server at the point where the company is connected to the Internet. Firewall software can then be configured to only accept links from trusted domains representing other offices in the company. A firewall has implications for e-marketing since staff accessing a web site from work may not be able to access some content such as graphics plug-ins. The use of firewalls within the infrastructure of a company is illustrated in Figure 3.6. It is evident that multiple firewalls are used to protect information on the company. The information made available to third parties over the Internet and extranet is partitioned by another firewall using what is referred to as the ‘demilitarized zone’ (DMZ). Corporate data on the intranet are then mounted on other servers inside the company.


          Web technology

          คำว่า World Wide Web, หรือเรียกสั้นๆว่า ‘web’ คือ ขั้นตอนมาตรฐานในการแลกเปลี่ยนข้อมูล ข้อมูลสาธารณะบนโลกอินเทอร์เน็ต โดยรูปแบบเอกสารพื้นฐานคือ HTML (Hypertext Markup
Language)
          หรือ การบริการหนึ่งในรูปแบบต่างๆของการให้บริการของอินเตอร์เน็ต สำหรับผู้พัฒนาเว็บ หรือผู้ที่ต้องการเขียนโปรแกรมเพื่ติดต่อสื่อสารผ่านเว็บ หรือ อินเตอร์เน็ต แล้วจะต้องรู้และเข้าใจเรื่องเกี่ยวกับ โปรโตคอล (Protocal) - มาตรฐานในการรับส่งข้อมูล

          ความรู้เบื่องต้นการใช้งานอินเทอร์เน็ต

  • โปรโตคอล เป็นเพียงข้อตกลงกันระหว่าง 2 ฝ่ายที่ให้เครื่องคอมพิวเตอร์ สามารถสื่อสารกันได้อย่างถูกต้อง และราบรื่นมากที่สุด
  • การใช้บริการเว็บจะทำงานภายใต้ โปรโตคอล HTTP
  • โดยโปรโตคอลจะเป็นตัวกำหนดวิธีการส่งข้อมูลหรือไฟล์ ระหว่างเครื่องคอมพิวเตอร์ที่เป็น Client และ Server รวมถึงการกำหนด กฏระเบียบในการติดต่อด้วย เราจะใช้โปรแกรมประเภท Browser เป็นตัวช่วยในการติดต่อสื่อสารได้ง่ายขึ้น

          Web browsers and servers

          เว็บเบราว์เซอร์ (web browser) เบราว์เซอร์ หรือ โปรแกรมดูเว็บ คือ โปรแกรมคอมพิวเตอร์ ที่ผู้ใช้สามารถดูข้อมูลและโต้ตอบกับข้อมูลสารสนเทศที่จัดเก็บในหน้าเวบที่สร้างด้วยภาษาเฉพาะ เช่น ภาษาเอชทีเอ็มแอล (html) ที่จัดเก็บไว้ที่ระบบบริการเว็บหรือเว็บเซิร์ฟเวอร์ หรือระบบคลังข้อมูลอื่น ๆ โดย
โปรแกรมค้นดูเว็บเปรียบเสมือนเครื่องมือในการติดต่อกับเครือข่ายคอมพิวเตอร์
ขนาดใหญ่ที่เรียกว่าเวิลด์ไวด์เว็บ
           รายชื่อเว็บเบราว์เซอร์ (web browser) ที่เป็นที่นิยมอย่างแพร่หลาย
  • Google Chrome
  • Opeara
  • Mozilla Firefox
  • Internet Explorer
          เว็บเซิร์ฟเวอร์ (Web Server) คือ เครื่องคอมพิวเตอร์ซึ่งให้บริการที่เก็บเว็บไซต์ (Server) แล้วให้ผู้ใช้ (Client) เรียกชมหน้าเว็บไซต์ได้โดยใช้โพรโทคอล HTTP ผ่านทางเว็บเบราว์เซอร์
          ซอฟต์แวร์ หรือ โปรแกรมที่นำมาทำ เว็บเซิร์ฟเวอร์ที่ได้รับความนิยมสูงสุด 4 อันดับแรก คือ
  • Apache HTTP Server จาก Apache Software Foundation
  • Internet Information Server (IIS) จากไมโครซอฟท์
  • Sun Java System Web Server จากซัน ไมโครซิสเต็มส์
  • Zeus Web Server จาก Zeus Technology

          Internet-access software applications


Web 1.0 = Read Only, Static Data with simple markup
          Web 1.0 ผ้เข้าชมสามารถอ่านได้อย่างเดียว ( Read-only ) เป็ นเทคโนโลยีที สามารถที
สามารถแก้ไขข้อมูล หน้าตาของเว็บไซต์ได้เฉพาะผ้ดูู
แลเว็บไซต์ ( Web master )เป็ นเว็บที ผู้เข้าเยี ยมชมไม่สามารถมีส่ วนร่วมกับเว็บดังกล่าวได้ ถือว่าเป็ นเว็บรjนแรกของเทคโนโลยีเว็บไซต์ส่วนมากจะใช้ภาษา html (Hyper Text Markup Language) เป็ นภาษา
สําหรับการพัฒนา Web 1.0 นั นเป็ นเรื องของการที ผ้ให้บริการนําเสนอข้อม ู ูลให้กับบุคคลทั วไป 
โดยทําในลักษณะเดียวกับหนังสือทั วไป ที ผ้อ่านมีส่วนร่วมน้อยมากในการเติมแต่งข้อม ู ูล ต่อมาเริ มมี
การนําเอา Java Script และภาษา PHP (Hyper Text preprocessor) 
มาใช้งาน


          Web 2.0 คือ ผ้เข้าชมสามารถอ่านและเขียนได้ 
( Read-Write ) เป็ นเทคโนโเว็บไซต์ที พัฒนาต่อจาก web 1.0 เป็ นเทคโนโลยีเว็บไซต์ที สามารถโต้ตอบกับผ้ใช้งานได้ เช่น เว็บบอร์ด เว็บบล็อก วิพีเดีย เป็ นต้น ซึ งจะใช้ฐานข้อมู
ลมาเกี ยวข้อกับเทคโนโลยีนี ด้วย บุคคลทั วไปคือผ้สร้างเนื อหา และนําเสนอข้อม
ู ูลต่าง ๆ จาก Web 2.0 ในเปลือกนัท ทําให้เราเข้าใจว่าในยุคที 2 นั นเป็ นเรื องของการแบ่งปันความร้ซึ งกันและกันอย่างแท้จริง โดยการูสร้างเสริมข้อมูลสารสนเทศ ให้มีคุณค่าและมีข้อมูลที ถู
กต้องที สุด ดังตัวอย่างที เป็ นสิ งที ทุกคนคงร้จักกันดีอย่าง ู Wikipedia ทําให้ความร้ถู ูกต่อยอดไปอย่ตลอดเวลา ข้อมู ูลทุกอย่างได้มาจากการเติมแต่งอย่างไม่มีที สิ นสุด เกิดจากการคานอํานาจของข้อมู
ลของแต่ละบุคคลทําให้ข้อมูลนั นถูกต้องมากที สุด และจะถูกมากขึ นเมื อเรื องนั นถูกขัดเกลามาตามระยะเวลายาวนาน

          Web 3.0 เป็ นการนําแนวคิดของ Web 2.0 มาทําให้ Web นั นสามารถจัดการข้อมูลจํานวนมากๆ ให้อยู่ในรูปแบบ Metadata ที หมายถึงข้อมูลที บอกรายละเอียดของข้อมูล (Data about data) ทําให้เว็บ
กลายเป็ น Semantic Web คือ ตัว Web จะทําหน้าที ประมวลผลข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลเหล่านั้น แล้ว
ให้ Tags ตามความเหมาะสมให้เราแทน โดยข้อมูลแต่ละ Tag จะมีความสัมพันธ์กับอีก Tag หนึ่งโดย
ปริยาย ทําให้อินเตอร์เน็ตกลายเป็ นฐานข้อมูล ความร้ขนาดใหญ่ ที ข้อมูลทุกอย่างถูกเชื อมต่อกันอย่างเป็ นระบบมากขึ น Web 3.0 จะพัฒนาไปในลักษณะ Segment of One คือ Segment ที มีบุคคลแค่คน
เดียว หรือ ตอบโจทย์ความเป็ นส่วนบุคคล เช่น อยากไปเที ยวภูเขาไฟฟูจิ เมื อค้นข้อมูลแล้วเว็บไซต์จะ 
เชื อมโยงข้อมูลทั งหมดออกมา ไม่ว่าจะจากสายการบินต่างๆ แพ็กเกจไหนดีที สุด และนํามาเช็ค กับตารางของผ้ใช้ ว่าตารางเวลาตรงกันไหม หรือจะนําไปเช็คกับตารางของเพื่อนที่ญี่ปุ่นใน Social Network พื อนัดเวลาที ตรงกันเพื อพบปะทานข้าวร่วมกันก็ได้ ในยุคสื อดิจิตอล

เว็บ 3.0 ที ได้รับการพัฒนา จะประกอบด้วย
     1. AI (Artificial Intelligence)
     2. semantic web
     3. Automated reasoning
     4. semantic wiki
     5. ontology language หรือ OWL

Blog


         Blog มาจากคําเต็มว่า WeBlog บางครังอ่านว่า We Blog บางคนอ่านว่า Web Log Blog คือการบันทึกบทความของตนเอง (Personal Journal) ลงบนเว็บไซต์ โดยเนื อหาเป็ นเรื)องใดก็ได้ซึ)งข้อมูลประกอบด้วยข้อความ, รูปและลิงค์การเพิมบทความให้กบั blog ที)มีอยู่ เรียกว่า “blogging” บทความใน blog เรียกว่า “posts” หรือ “entries” บุคคลที่โพสลงใน “entries”เรียกว่า “blogger”

Blog และวิถีของผู้คน

          Blogger หลายคนสนับสนุนแนวคิดเรื)อง open source Blog ส่งผลกระทบต่อสังคมได้เช่นบาง Blog นั นลูกจ้างอาจจะก่อรําคาญใจต่อนายจ้างและทําให้บางคนถูกไล่ออกคนใช้Blog ในทางอื)นๆ เช่นส่งข้อความสู่สาธารณะ อาจจะมีปัญหาตามมาได้คือการไม่เคารพทรัพย์สินทางปัญญา หรือการให้ข่าวที)ไม่น่าเชื)อถือได้บางครั งการสร้างข่าวลือก็เอื อประโยชน์ต่อสื)อสารมวลชนที)สนใจเรื)องนั น ๆ ได้
 Blog เป็ นการรวบรวมความคิดของมนุษย์สามารถนํามาใช้ช่วยกบปัญหาด้านจิตวิทยา , อาชญากรรม , ชนกลุ่มน้อย ฯลฯ Blog เป็ นช่องทางเผยแพร่งานพิมพ์อยางประหยัดและมีประสิทธิภาพ

Internet Forum


         ทําหน้าที)คล้าย bulletin board และ newsgroup มีการรวบรวมข้อมูลทัวๆไป )เช่น เทคโนโลยี, เกม,
คอมพิวเตอร์, การเมือง ฯลฯ ผู้ใช้สามารถโพสหัวข้อลงไปในกระดานได้ผู้ใช้คนอื)นๆ กสามารถเลือกดูหัวข้อหรือแม้กระทั่ งโพสความคิดเห็นของตนเองลงไปได้

Wiki

         Wiki อ่านอ
อกเสียง "wicky", "weekee" หรือ"veekee" สามารถสร้างและแกไขหน้าเว็บเพจขึ้ นมาใหม่ผ่านทางบราวเซอร์ โดยไม่ต้องสร้างเอกสาร html เหมือนแต่ก่อน Wiki เน้นการทําระบบสารานุกรม, HOWTOs ที)รวมองค์ความรู้หลายๆ แขนงเข้าไว้ด้วยกนโดยเฉพาะมีเครื)องมือที)ใช้ทํา Wiki หลายอยาง่ เช่น Wikipedia เป็นต้นWikipedia เป็ นระบบสารานุกรม(Encyclopedia) สาธารณะที)ทุกคนสามารถใส่ข้อมูลลงไปได้รองรับภาษามากกวาา 70 ภาษารวมทั งภาษาไทยมีการประยุกต์ใช้ซอฟต์แวร์วิกิสําคัญยิงในการสร้างสารานุกรมที่เปิดโอกาสให้ใครก็ได้มาร่วมกนสร้างสารานุกรม http://www.wikipedia.org
วิกิพีเดียในภาคภาษาไทยที่ http://th.wikipedia.org ในปัจจุบันวิกิพีเดียถือว่าเป็นแหลงความรู้ที่สําคัญ

Instant Messaging

         เป็ นการอนุญาตให้มีการติดต่อสื)อสารระหวางบุคคลบนเครือข ่ ายที)เป็ นแบบ ่
relative privacy ตัวอยางเช่น Gtalk , Skype , Meetro , ICQ , Yahoo Messenger , MSN Messenger และ
AOL Instant Messenger เป็นต้น


Folksonomy

          ก่อนหน้าการกาเนิดขึ้นของปัจเจกวิธาน โดยทัวไปแล้ว ) ได้มีการจัดกลุ่มการจัดระเบียบและค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตโดยทัวไปมี ) 3 แบบ คือ

1. ค้นหาในเนื อความ (Text Search)
           ตัวอย่างเช่น Google ที่ก่อตังโดย Sergery Brin และ Larry Page ได้ออกแบบเพื อจัดอันดับความสําคัญของเว็บโดยคํานวณจากการนับ Link จากเว็บอื นที ชี มาที เว็บหนึ ง ๆเป็นที่น่าติดตามวาจะมีเทคนิควิธีในการค้นหาข้อมูลใหม่ๆ

2.เรียงเนือหาตามลําดับเวลา (Chronological)
         เนื อหาข้อมูลจะถูกจัดเก็บเรียงลําดับเวลาโดยแสดงตามเวลาใหม่ล่าสุดก่อน เช่น เว็บไซต์ประเภทข่าวอยาง่ CNN, BBC และ google news เนือหาเก่าจะตกไปอยูด้านล่าง  Blog ก็ใช้วิธีจัดเรียงตามเวลาเช่นักทั งนี้ หากต้องการอ่านเนื่ อหาเก่าก็สามารถคลิกดูที)ปฏิทินได้

3.แยกตามกลุ่มประเภท (Category, Classification)
          การจัดระเบียบแบบนี ยึดเอาหัวข้อเป็ นหลักแล้วแยกประเภทออกไป เช่น แบ่งหนังสือเป็นประเภทธุรกิจ, หนังสือเด็ก, นวนิยาย, คอมพิวเตอร์, ศาสนา, วิทยาศาสตร์ฯลฯลักษณะอื่น ๆ จะช่วยให้ค้นหาข้อมูลได้ง่ายขึ้น

Networking Standards

          ในส่วนนี จะกล่าวถึง Internet Standard เป็นขบวนการที) เกี่ยวข้องกับทุกๆ protocol & procedure และระเบียบแบบแผนต่างๆ ที)ใช้ในระบบอินเตอร์เน็ต ไม่จําเป็นว่ ามันจะเป็นส่วนหนึ) งของ TCP/IP protocol หรือไม่ในกรณีของหลายๆ protocol จะถูกพัฒนาและทําให้เป็นมาตราฐานด้วยองค์กรที) ไม่ใช่เป็นองค์กรของอินเตอร์เน็ต (non-Internet organizations) แต่อย่างไรก็ตาม โดยทั่วไปแล้ว the Internet Standards Process ก็จะถูกทําให้เป็น application ของโปรโตคอลและ procedure ของ Internet context ไม่ใช่ว่าเพื่อระบุให้โปรโตคอลของมันเอง

TCP/IP

  • ข้อตกลงในการควบคุมการรับส่งข้อมูล และ internet หรือ protocol ของระบบ internet TransmissionControlProtocol/InternetProtocol
  • โปรโตคอล  TCP/IP เป็นชื)อเรียกของชุดโปรโตคอลที)สําคัญ  มีการใช้งานกันอย่างแพร่หลายตามการขยายตัวของอินเตอร์เน็ต/อินทราเน็ต ความจริงแล้วโปรโตคอลTCP/IP เป็นกลุ่มของโปรโตคอลหลายตัวที่ประกอบกันเป็นชุดให้ใช้งาน  โดยมีคําเต็มว่า  Transmission Control Protocol/Internet Protocol ซึ่งจากชื่อเต็มทําให้  เราเห็นว่าอย่างน้อยก็มีโปรโตคอลประกอบกั นทํางานร่วมกั น 2 โปรโตคอลคือ TCPและ IP
  • โปรโตคอลที)มีบทบาทสําคัญในการทํางานในเครือข่ายอินเตอร์เน็ต  คือ Internet Protocol (โปรโตคอล  IP) เนื่องจาก  เมื่อโปรโตคอลอื่น ๆ ต้องการส่งผ่ านข้อมูลข้ามเครือข่ายในอินเตอร์เน็ตนั้ น  จะต้องอาศัยการผนึกข้อมูล  (encapsulation) ไปกั บโปรโตคอล  IP ที)มีกลไกการระบุเส้นทาง(route service) ผ่ าน Gatewayหรือ Routerเนื่องจากกลไกการระบุเส้นทาง จะทํางานที่โปรโตคอล IPเท่านั น และด้วยเหตุนี เราจึงเรียก IP ว่ าเป็นโปรโตคอลที่มีความสามารุระบุเส้นทางการส่งผ่ านของข้อมูลได้ (routable)

The HTTP protocol


  • HTTPมาจากคําว่ า HypertextTransferProtocolซึ) งเป็น protocolที)ใช้ในการส่งเดต้าต่าง ๆ ในโลกของ World Wide Web. เดต้าต่าง ๆ เหล่านี โดยทั่วไปมักจะถูกเรียกว่า  Resource โดย  Resource เหล่านี้ อาจจะเป็นไฟล์ เช่น HTMLไฟล์, imageไฟล์ หรือคําสั่งต่าง ๆ (QueryString)
  • HTTP เป็น network protocol ที)ใช้หลักการของ client-server model ในการติดต่อสื่อสารซึ่งหลักการทํางานอย่ างคร่าว ๆ มีดังนี้

          1. HTTP Client จะทําการสร้างคอนเนคชั) นไปหา HTTP Server ซึ) งโดยทั) วไปจะผ่ านทาง socket ของ TCP/IP
              2. หลังจากนั น HTTP Client จะทําการส่งคําสั) ง (request) ซึ) งอยู่ ในรูปของ message ไปให้ HTTP Server เพื)อทวงถามถึง resource ที)ต้องการ
                3. HTTP Server จะทําการตีความคําสั) งที)ได้และส่งผล (response) ซึ) งเป็น resource ที) HTTP Client ต้องการกลับมา (ผลที)ส่งกลับมาจะเป็นลักษณะของ message คล้ายกั บ requet ของ HTTP Client ที่ส่งมาให้ HTTP Server)
                  4. หลังจากที)การส่ง response เสร็จสิ น, HTTP Server จะทําการปิ ดคอนเนคชั) นที)มาจาก HTTP Client
                    5. ในกรณีที) HTTP Client ต้องการ resource อื)น ๆ, HTTP Client จะต้องทําการสร้างคอนเนคชั่นใหม่และส่งคําสั่งไปหา HTTP Server อีกครั้งจากหลักการข้างต้นจะเห็นว่ าการติดต่อสื) อสารระหว่ าง Client และ Server จะเป็นลักษณะครั งต่อครั ง ในทาง network เราเรียกการติดต่อสื) อสารแบบนี ว่ า Stateless Protocol

          Uniform resource locators (URLs)

                    คือตัวระบุแหล่งทรัพยากรสากล (URI) ประเภทหนึ่ง ซึ่งใช้สําหรับระบุแหล่งที่อยู่ ของทรัพยากรย์ต้องการ และมีกลไกบางอย่างสําหรับดึงข้อมูลทรัพยากรนั้นมา ในการใช้ในเอกสารทางเทคนิคและการอภิปรายทั่วไป มักจะใช้ยูอาร์แอลแทนความหมายที่คล้ายกั บยูอาร์ไอ  ซึ่งไม่ใช่ความหมายที่ถูกต้องและอาจทําให้เกิดความสับสน ในภาษาพูดทั่วไป ยูอาร์แอลอาจหมายถึง ที อยู่บนเว็บ หรือ ที อยู่อินเทอร์เน็ต ก็ได้ ซึ่งปกติแล้วเรามักพิมพ์ยูอาร์แอลในแถบที่อยู่ ของเว็บเบราว์เซอร์เพื่อเรียกข้อมูลจากเว็บไซต

          Domain names

                    คือ ชื่อเว็บไซต์ (www.yourdomain.com)ที)สามารถเป็นเจ้าของ ซึ่งจะต้องไม่ซํ ากับคนอื่น  เพื่อการเรียกหาเว็บไซต์ที่ต้องการ  “ชื่อเว็บไซต์”  คือ  สิ่งแรกที่แสดง  หรือ ประกาศความมีตัวตนบนอินเตอร์เน็ตให้คนทั่วไปได้รู้จัก  สามารถมีได้ชื่อเดียวในโลกเท่านั้ น  เช่น  www.gict.co.th เมื่อผู้ใช้กรอกชื่อลงไปในช่อง  Address ของ Internet Explorer ก็จะส่งชื่อไปร้องถามจากเครื่องแปลชื่อโดเมน  (Domain Name Server) และได้รับกลับมาเป็นไอพีแอดเดรส (Internet Protocol) แล้วส่งคําร้องไปให้กับเครื่องปลายทางตามไอพีแอดเดรส  และได้ข้อมูลกลับมาตามรูปแบบที่ร้องขอไป

          ข้อควรรู้ก่อนจดโดเมน

          • ความยาวของชื่อ Domainตั งได้ไม่เกิน 63 ตัวอักษร
          • Domainต้องจดในชื่อของเราเท่านั น DomainOwnership
          • ถ้าเป็น Domainของบริษัท พยายามจดภายใต้ชื่อบริษัท อย่าจดด้วยชื่อพนักงาน IT
          • ข้อมูลที่สําคัญทีสุดของ Domainคือ Owner Detail
          • ใช้อีเมล์ที่จะอยู่ กับเราตลอดไปในการจดโดเมน ซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ใช้ติดต่อกับเราเรียกว่า Registrant E-mail
          • บันทึกข้อมูลเกี่ยวกับ Domainของเราไว้ให้ดี วันหมดอายุ ผู้ติดต่อ และอื่น ๆ

          วันพุธที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

          Chapter1 : Introduction to E-Business and E-Commerce

          Introduction to E-Business and E-Commerce


          ความแตกต่างระหว่าง e-commerce กับ e-business

          • พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ คือ การดําเนินธุรกิจ โดยใช์สื่ออิเล็กทรอนิกส์ (ECRC Thailand,1999)
          • พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ คือ การผลิต การกระจาย การตลาด การขาย หรือ การขนส่งผลิตภัณฑ์ และบริการโดยใช์สื่ออิเล็กทรอนิกส์ (WTO,1998)
          • พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ คือ ขบวนการที่ใช้วิธีการทางอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อทําธุรกิจที่จะบรรลุเป้าหมายขององค์กร พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ใช์เทคโนโลยีประเภทต่าง ๆ และครอบคลุมรูปแบบทางการเงินทั้งหลาย เช่น ธนาคารอิเล็กทรอนิกส์, การค้าอิเล็กทรอนิกส์, อีดีไอหรือการ แลกเปลี่ยนข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์, ไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์, โทรสาร, คะตะล๊อกอิเล็กทรอนิกส์, การประชุมทางไกล และรูปแบบต่าง ๆ ที่เป็นข้อมูลระหว่างองค์กร (ESCAP,1998)
          • พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ คือ ธุรกรรมทุกรูปแบบที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมเชิงพาณิชย ทั้งในระดับองค์กร และส่วนบุคคล บนพื้นฐานของการประมวล และการส่งข้อมูลดิจิทัล ที่มีทั้งข้อความ เสียง และภาพ (OECD,1997)
          • พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ คือ การทําธุรกิจทางอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งขึ้นอยู่กับการประมวล และการส่งข้อมูลที่มีข้อความ เสียง และภาพ ประเภทของพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ รวมถึงการขายสินค้า และบริการด้วยสื่ออิเล็กทรอนิกส์, การขนส่งผลิตภัณฑ์ที่เป็นเนื้อหาข้อมูลแบบดิจิทัลในระบบออนไลน์, การโอนเงินแบบอิเล็กทรอนิกส์, การจําหน่วยหุ่นทางอิเล็กทรอนิกส์, การประมูล, การออกแบบทางวิศวกรรมร่วมกัน, การจัดซื้อจัดจ้างของภาครัฐ, การขายตรง, การให้บริการหลังการขาย ทั้งนี้ใช้กับสินค้า (เช่น สินค้าบริโภค, อุปกรณ์ทางการแพทย์ และบริการ (เช่น บริการขายข้อมูล, บริการด้านการเงิน, บริการด้าน กฎหมาย) รวมทั้งกิจการทั่วไป (เช่น สาธารณสุข, การศึกษา, ศูนย์การค้าเสมือน (Virtual Mall) (European union,1997)

          สรุปได้ว่า e-commerce คือ

                    พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ ( Electronic commerce) คือ การทําธุรกรรมผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ในทุก ช่องทางที่เป็นอิเล็กทรอนิกส์ เช่น การซื้อขายสินค้าและบริการ การโฆษณาผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ไม่
          ว่าจะเป็นโทรศัพท์ โทรทัศน์ วิทยุ หรือแม่แต่อินเทอร์เน็ต เป็นต้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อลดค่าใช้จ่าย และเพิ่มประสิทธิภาพขององค์กร โดยการลดบทบาทองค์ประกอบทางธุรกิจลง เช่น ทําเลที่ตั้ง อาคารประกอบการ โกดังเก็บสินค้า ห้องแสดงสินค้า รวมถึงพนักงานขาย พนักงานแนะนําสินค้า พนักงานต้อนรับลูกค้า เป็นต้น จึงลดข้อจํากัดของระยะทาง และเวลาลงได้




          E-business คืออะไร

                    E-Business นั้น คือ การดําเนินกิจกรรมทาง “ธุรกิจ”ต่างๆ ผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์การใช้คอมพิวเตอร์ เทคโนโลยีสารสนเทศ การสื่อสารและอินเทอร์เน็ต เพื่อทําให้กระบวนการทางธุรกิจ มีประสิทธิภาพ 
          และตอบสนองความต้องการของคู่ค้า และลูกค่าให้ตรงใจ และรวดเร็วและเพื่อลดต้นทุน และขยายโอกาสทางการค้า และการบริการ เมื่อเข้าสู่ยุคดิจิทัลจะมีคําศัพท์ที่ได้ยินบ่อยๆ อาทิ

          BI=Business Intelligence:

          การรวบรวมข้อมูลข่าวสารด้านตลาด ข้อมูลลูกค้า และ คู่แข่งขัน

          EC=E-Commerce:

          เทคโนโลยีที่ช่วยทําให้เกิดการสั่งซื้อ การขาย การโอนเงินผ่านอินเทอร์เน็ต

          CRM=Customer Relationship Management:

          การบริหารจัดการ การบริการ และการสร้างความสัมพันธ์ที่ทําให้ลูกค้าพึงพอใจกับทั้งสินค้า บริการ และ บริษัท – ระบบ CRM จะใช้ไอทีช่วยดําเนินงาน และ จัดเตรียมข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อการบริการ
          ลูกค้า

          SCM=Supply Chain Management:

          การประสาน ห่วงโซ่ทางธุรกิจ ตั้งแต่แหล่งวัตถุดิบ ผู้ผลิต ผู้จัดส่ง ผู้ค้าส้ง ผู้ค้าปลีก จนถึงมือผู้บริโภค

          ERP=Enterprise Resource Planning:

          กระบวนการของสํานักงานส่วนหลัง และ การผลิต เช่น การรับใบสั่งซื้อการจัดซื้อ การจัดการใบส่งของ การจัดสินค้าคงคลัง แผนและการจัดการการผลิต– ระบบ ERP จะช่วยให้ประบวนการดังกล่าวมีประสิทธิภาพและลดต้นทุน